ในระยะหลายปีมานี้เราได้ยินคำว่า พอเพียง พอดี กันบ่อย ทั้งเศรษฐกิจพอเพียง การอยู่แบบพอดี การให้ความรู้ในเรื่อง เศรษฐกิจพอเพียง ตามสื่อต่างๆที่เน้นไปยังชีวิตชนบท ครอบครัวทีทำนา ทำการเกษตร ทำให้หลายคนตีความในเรื่องคำว่า เศรษฐกิจพอเพียง คือมันดีสำหรับคนที่อยู่ชนบท หรือ มีบ้านในชนบทให้กลับไปใช้ชีวิตบั้นปลาย หรือ คนมีเงินซื้อที่ต่างจังหวัดแล้วไปอยู่แบบนั้น หลายคนตีความแบบนี้ซึ่งจริงๆ แล้ว
เศรษฐกิจพอเพียงนั้น คือ การให้คนไทยรู้จักประหยัด รู้จักความพอดี ใช้ชิวิตอย่างรอบคอบ และ อดออม นี่คือสิ่งที่ในหลวงทรงสอนคนไทยตลอดมา
แต่ภาพที่เราเห็นหลายคน หลายสื่อ แนะนำเศรษฐกิจพอเพียงไปในแนวทางตามที่กล่าวมาตลอด หลายคนคิดว่าการอยู่แบบเศรษฐกิจพอเพียงคือ ปลูกผัก หาปลา ปลูกข้าวกินเอง จริงแล้วมนุษย์เงินเดือน มนุษย์รายวัน มนุษย์เมืองก็ทำวิถีชีวิตให้อยู่แบบเศรษฐกิจพอเพียงได้ เช่น รายได้น้อยเราก็ต้องเลือกซื้อของที่เหมาะกับเงินที่เรามี สิ่งไหนไม่จำเป็นเราก็ไม่ต้องซื้อ ไม่ต้องเห่อตามกระแสค่านิยมที่ทำให้เราหมดเปลืองเงินทองโดยใช่เหตุ ประหยัดในสิ่งที่ฟุ่มเฟือย เห็นคุณค่ากับสิ่งของที่จำเป็น
ยกตัวอย่างง่ายๆ บางคนนิยมตามกระแส หรือ ทำตามคนอื่นๆทั้งตัวเองมีเงินไม่มากพอ เช่น ต้องทานข้าวตามห้างทุกอาทิตย์ หรือ ทุกมื้อ ร้านไหนดังร้านไหนเด่นแพงก็ไหนก็ต้องไปทานไม่งั้นตกเทรนด์ มันก็กลายเป็นความเดือดร้อน เงินไม่มีเพราะหมดไปกับสิ่งเหล่านี้ เศรษฐกิจพอเพียง ไม่ได้บอกว่าห้ามนะเรื่องเหล่านี้กินหรูอยู่แพงห้ามทำ มันไม่ใช่คำว่าพอเพียงของแต่ละคนก็ไม่เท่ากัน บางคนรายได้เดือนละ 50,000 หักค่าใช้จ่าย หักเงินออม หักภาระต่างๆ เหลือเดือนละ 20,000 สำหรับตามใจตัวเอง แบบนี้ก็คือพอเพียงของคนๆนั้น แต่หากเราเงินเดือน 15,000 หักทุกอย่างเหมือนเขา เหลือแค่เดือนละ 2,000 แล้วทำตามอย่างเขา คิดว่ามันใช่เรื่องไหมล่ะ อธิบายแบบนี้พอเขาใจบ้างไหมว่า เศรษฐกิจพอเพียงนั้นคืออะไร มนุษย์เมืองอย่างเราก็ทำได้ ไม่จำเป็นต้องปลูกผัก หาปลากินเอง แค่รู้จักใช้เงินให้พอดีกับรายได้
ไม่สร้างหนี้ ไม่ฟุ่มเฟือย ประหยัด และอดออม แค่นี้เอง แต่เชื่อว่าหลายคนทำไม่ได้ หลายคนคิดได้แต่ไม่ทำ หลายคนบอกสายไปแล้ว เป็นหนี้ไปแล้ว แก้ไม่ได้แล้ว หากคุณคิดจะปรับชีวิตตัวเองให้เข้ากับคำว่า เศรษฐกิจพอเพียง ไม่ว่าตอนไหนคุณก็ทำได้ เริ่มจากตัวเอง และ สอนคนในครอบครัว เริ่มจากสังคมเล็กๆ วันนึงมันก็จะกลายเป็นสังคมที่ใหญ่ขึ้น คนเข้าใจความหมายของคำว่า เศรษฐกิจพอเพียง และทำตัวเองให้อยู่ในความพอดี ไม่ต้องคิดว่าทำแล้วได้อะไร ทำแล้วดียังไง เพราะผลของการกระทำนั้นเราเป็นคนที่ได้ ลูกหลานเราเป็นคนที่ได้ ครอบครัวเราเป็นคนที่ได้ สิ่งที่ได้คือ ครอบครัวไม่มีหนี้สิน ครอบครัวมีเงินออม แค่นี้ความสุขก็มาหาเราแล้ว
บอกแบบนี้หลายคนคงไม่เชื่ออีกเพราะคิดว่าความสุขคือ การได้ซื้อของที่อยากได้ การได้เที่ยวในที่ๆอยากไป ต่อให้แพงแค่ไหนก็จะซื้อ แพงแค่ไหนก็จะกิน แพงแค่ไหนก็จะเที่ยว เงินสดไม่มีก็รูดบัตร เป็นหนี้ช่างมันสนองความอยากไว้ก่อน ความสุขซื้อได้ด้วยเงิน สิ่งนี้ไม่ใช่ความสุขแล้ว มันกลายเป็นสร้างความทุกข์ในอนาคตวันไหนไม่มีเงินจ่ายหนี้ วันไหนไม่มีเงินซื้อสิ่งที่คิดว่าเป็นความสุข จะทำอย่างไรในเมื่อความสุขยังต้องซื้อ ลองปรับทัศนคติดูใหม่ ลองคิดว่าเราจะอยู่แบบเศรษฐกิจพอเพียงในแบบของเราอย่างไร พอดีในแบบของเราอย่างไร รับรองว่าถ้าทำได้ความสุขที่คุณไม่ต้องใช้เงินซื้อมันจะมาหาคุณเอง และ มันจะไม่ไปไหน เศรษฐกิจพอเพียง กินได้ เที่ยวได้ ซื้อของแบรนด์เนมก็ยังได้ ถ้าเงินคุณมีพอเพียง และ รู้จักจ่ายในแบบที่พอดีสำหรับคุณ ไม่สร้างหนี้ ไม่มีภาระหนี้กับสิ่งที่อยากได้ นั่นคือคุณพอเพียงในแบบของคุณแล้ว
