กวาดตามองไปบนแผงหนังสือจะพบเห็นหนังสือที่ขึ้นต้นด้วยคำว่ารวยเต็มไปหมด โดยเฉพาะการรวยเร็ว รวยลัด และสื่อให้เห็นว่าการร่ำรวยนั้นไม่ใช่เรื่องยาก รวยกันได้ตั้งแต่อายุน้อย ๆ แม้จะทำงานไม่ประจำก็มีโอกาสรวยและมีความสุขมากกว่าการทำงานประจำ สิ่งเหล่านี้ทำให้เกิดการตั้งคำถามกันในวงสังคมว่าเป็นจริงอย่างที่มีการเผยแพร่ไว้ในหนังสือเหล่านั้นหรือไม่ หลายคนที่อ่านหนังสือจบแล้วมีแนวคิดใหม่ที่จะออกจากงานประจำก็หลายคน แล้วชีวิตหลังจากนั้นจะเป็นอย่างไรต่อไปก็แล้วแต่ทางเลือกของแต่ละบุคคล มีคนจำนวนมากที่อยากจะเกษียณเร็ว ๆ ตอนอายุ 40-45 ปี อย่างที่ผู้เขียนหนังสือเป็น แต่ก็ยังเป็นเพียงเป้าหมายที่ค่อนข้างนามธรรม เพราะหนทางในการประกอบธุรกิจของแต่ละคนย่อมต่างกัน แล้วลักษณะงานทั้งสองอย่างนี้มีความเหมือนหรือแตกต่างกันอย่างไร จะทำให้คนเรามีอิสรภาพทางการเงินได้หรือไม่
งานประจำ เหนื่อยประจำ แต่ก็ได้เงินประจำ
ไม่ว่าจะเป็นงานภาคเอกชนหรืองานรับราชการที่มีกำหนดวันและเวลาเข้างานที่แน่นอน มีระบบโครงสร้างองค์กรที่มีขนาดใหญ่หรือมีการวางโครงสร้างองค์กรมาแล้วหลายปี นิสิตนักศึกษาจบใหม่ต่างก้าวเข้าสู่สังคมการทำงานในภาคงานประจำนี้เอง หลายสถานที่ทำงานมีระเบียบบังคับเข้างวด เพราะเป็นการบริหารคนทำงานจำนวนมากในองค์กรเดียวกัน ไม่ต่างอะไรจากกฎระเบียบในรั้วโรงเรียนหรือมหาวิทยาลัย ที่สำคัญมีความเข้มงวดมากกว่าด้วย เช่น การตอกบัตรบันทึกเวลาเข้าและออกสถานที่ทำงาน ยิ่งเป็นองค์ขนาดใหญ่ก็ยิ่งมีวัฒนธรรมองค์กร รุ่นพี่ รุ่นน้อง ผู้ใหญ่และผู้น้อย คนที่ยอมทำตัวไปตามระบบก็คงไม่เดือดร้อนมากนัก ก็จะสามารถทำงานไปได้อย่างมั่นคงตามตำแหน่งหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายงานมา
แต่สำหรับคนที่มีแนวคิดเป็นตัวของตัวเองสูงก็อาจจะมีความไม่ลงรอยหรืออึดอัดกับระบบงานประจำได้ เพราะว่าอาจจะต้องทำในสิ่งที่ไม่อยากทำ หรือไม่ได้ทำในสิ่งที่อยากทำ หลายคนจึงมองหาลู่ทางงานเสริมหรือมีการลาออกจากงานประจำไปเริ่มประกอบธุรกิจส่วนตัวเอง บางคนไม่อยากจะมีเจ้านายหรือลูกพี่ที่คอยสั่งหรือโยนแต่งานยาก ๆ มาให้ สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นสะสมเป็นแรมปีจนเกิดความเบื่อหน่ายและอยากออกไปเปิดโลกใหม่แสวงหาแนวทางของตัวเอง งานประจำถึงแม้ว่าจะมีข้อขำกัดในเรื่องของหน้าที่และบทบาท แต่ก็มีข้อดีอยู่หลายด้านที่มีความมั่นคงสูง โดยเฉพาะหน่วยงานเอกชนที่มีธรรมาภิบาลของบริษัทที่ดีหรือหน่วยงานรัฐต่าง ๆ ทำให้มีหลักประกันเรื่องรายได้ที่มั่นคงกว่า และมั่นคงมากที่สุดกรณีรับราชการ รวมถึงโอกาสการเติบโตในสายงานตามลำดับอายุงานและความสามารถในการทำงาน งานประจำจึงเป็นงานที่สร้างบุคลากรผู้เชี่ยวชาญเฉพาะด้านขึ้นมาอย่างจริงจังและเป็นกลไกสำคัญในการขับเคลื่อนสังคมและเศรษฐกิจ คนที่ยอมรับวิถีชีวิตของงานประจำได้ ย่อมมีความสุขและความมั่นคงในชีวิตที่ดีในระดับมาตรฐาน สังคมของมนุษย์จึงมีรากฐานที่มั่นคงจากผู้ที่ทำงานประจำ ทั้งเรื่องระบบสาธารณูปโภค ระบบขนส่งมวลชน หน่วยงานภาครัฐ ทหาร ตำรวจ ฯลฯ
ทุกคนแบ่งกันทำหน้าที่ตามความถนัดและความสามารถ ดังนั้นงานประจำจึงไม่ใช่สิ่งที่น่าหลีกหนีแต่อย่างใด หลายคนภูมิใจในหน้าที่และชื่นชมยอมรับตัวเองได้ที่สามารถทำหน้าที่ได้อย่างดีและเป็นประโยชน์ต่อองค์กรหรือประชาชน และมีหลายท่านที่ทำงานประจำแต่ก็สามารถสร้างฐานะที่มั่นคงได้จากการมีระเบียบวินัยทางการเงินที่ดีในการต่อยอดเงินลงทุนไปในด้านต่าง ๆ เพื่อให้มีผลตอบแทนตามสมควร ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าความสม่ำเสมอ และงานประจำก็เป็นงานที่สามารถสร้างรายได้กลับมาได้อย่างสม่ำเสมอ มีการคุ้มครองทั้งจากกระทรวงแรงงาน ระบบประกันสังคม กองทุนสำรองเลี้ยงชีพ ทั้งกรณีตกงานหรือชราภาพล้วนมีแผนรองรับจากภาครัฐและเอกชนไว้แล้ว
เป็นเจ้าของธุรกิจ เหนื่อยก็เหนื่อย เสี่ยงก็เสี่ยง แต่ผลก็คุ้มค่า ?
ฝันที่เป็นที่สุดของคนเราก็คือการมีอิสรภาพทั้งการเงินและเวลา อยากเข้างานกี่โมง อยากไปท่องเที่ยวโดยไม่ต้องลาใคร อยากทำงานตามความชอบของตัวเอง สิ่งเหล่านี้เป็นแรงกระตุ้นในคนส่วนหนึ่งกล้าที่จะก้าวออกมาจากงานประจำ หลายคนก้าวมาครึ่งขาหรือครึ่งเท้า แต่หลายคนก็ก้าวออกมายืนเต็มตัว จุดมุ่งหมายเดียวก็คือความต้องการที่จะเป็นผู้สร้างธุรกิจด้วยตนเองซึ่งถือว่าเป็นเรื่องที่ดีที่โลกของเราจะได้มีผู้ประกอบการหน้าใหม่ ๆ ซึ่งภาครัฐเองก็ส่งเสริมความสามารถของผู้ประกอบการเช่นกัน เพื่อให้เป็นหน่วยที่สามารถสร้างเสริมระบบเศรษฐกิจของประเทศให้แข็งแกร่งได้ ยิ่งมีนิติบุคคลที่ทำกำไรได้ดี เงินก็สะพัด รัฐก็เก็บภาษีเข้าคลังได้มาก กรมพัฒนาธุรกิจการค้าก็เป็นหน่วยงานที่ส่งเสริมความรู้ให้กับผู้ประกอบการอย่างต่อเนื่องทั้งการเปิดธุรกิจแบบดั้งเดิมและธุรกิจแบบอีคอมเมิร์ซที่มีระบบอินเทอร์เน็ตเป็นสื่อกลางการซื้อ-ขายสินค้าและบริการต่าง ๆ
ถ้าคุณต้องการ เป็นเจ้าของธุรกิจ เพียงเพราะเบื่อโลกของงานประจำ นั่นยังเป็นเหตุผลที่ไม่มีน้ำหนักเพียงพอ แต่ถ้าคุณมีเงินทุน ความพร้อม มีจิตใจที่กล้าลุยไปข้างหน้า บริหารงาน บริหารคนเป็น ก็จะมีความพร้อมมากกว่า เพราะว่าไม่ใช่ทุกธุรกิจจะประสบความสำเร็จได้ง่าย ๆ มีธุรกิจเพียงส่วนน้อยที่สามารถผ่านด่านต่าง ๆ และยืนหยัดได้แข็งแกร่ง หลายคนอาจจะพบกับความสำเร็จมีทั้งเงินทองชื่อเสียง ในขณะที่หลายคนอาจจะประสบภาวะขาดทุน มีเงินหมุนไม่พอ และเป็นหนี้ก้อนโต หรือไม่สามารถปรับตัวได้ตามการเปลี่ยนแปลงที่รวดเร็วในยุคเทคโนโลยี ยิ่งบางคนที่อยากออกจากงานประจำโดยยังไม่มีความรู้ในการประกอบวิชาชีพที่ดีพอ ก็จะทำให้ได้รับรายได้ไม่สม่ำเสมอได้ เพราะเป็นการรับจ้างงานตามผลงาน เมื่อไม่มีคนจ้างหรือมีคนซื้อ รายได้ก็จะขาดช่วงไป การเป็นเจ้าของธุรกิจเองมีข้อดีในด้านความอิสระในช่วงแรก แต่ท้ายที่สุดแล้วก็ไม่ได้อิสระอย่างแท้จริงแต่กลับต้องยิ่งให้ความเอาใจใส่ยิ่งกว่าการทำงานประจำเสียอีก ทั้งการบริหารการเงิน การจ้างแรงงาน ค่าลงทุนส่วนต่าง ๆ อีกมากมายหลายรายการ สิ่งเหล่านี้ควรจะรู้ไว้ก่อนเพื่อจะได้ไม่เข้าใจผิดว่าเจ้าของธุรกิจคือความเป็นอยู่ที่สบายกว่าการทำงานประจำ
ไม่ว่าเป็นงานประจำหรือการ เป็นเจ้าของธุรกิจ ส่วนตัว ทั้งสองประเภทนี้ล้วนเป็นกำลังหลักของระบบเศรษฐกิจทุกประเทศ สิ่งสำคัญอยู่ที่ความชอบส่วนบุคคลว่ามีความพึงพอใจในการทำงานตามรูปแบบใด การยึดถือความสุขจากการทำงานเป็นสิ่งที่ดีที่สุด
เพราะคนเราจะรู้สึกเหมือนว่าไม่ได้ทำงานเลย ถ้าได้ทำในสิ่งที่รัก แทนที่จะไปยึดถือเรื่องค่าตอบแทน กำไร รายได้หรือทรัพย์สินอื่น ๆ คนที่จะบอกคุณได้ว่างานประจำหรืองานไม่ประจำอะไรดีกว่าอะไรก็เป็นตัวคุณเองเท่านั้น หนังสือไม่สามารถบอกได้ เพราะเขาเขียนให้อ่านในวงกว้างจึงไม่สามารถเจาะจงบางกรณีได้ ไม่จำเป็นต้องเกษียณที่อายุน้อย ๆ ไม่จำเป็นต้องก้าวออกจากงานประจำถ้าอยากมีความสุขหรืออยากรวย แต่ให้เป็นในสิ่งที่คุณสามารถเป็นได้ มีความถนัดและรักที่จะทำงานนั้น แล้วจากนั้นผลตอบแทนและรายได้ก็จะหลั่งไหลมาเองในที่สุด
