จาก พนักงานประจำ สู่การเป็นฟรีแลนซ์แบบเต็มตัว

วันนี้มีประสบการณ์ของคนที่เคยเป็น พนักงานประจำ ก่อนจะผันมาทำงานฟรีแลนซ์มาบอกเล่ากัน ซึ่งเป็นประสบการณ์จริง ซึ่งมันอาจไม่สวยหรูเหมือนอย่างที่ใครหลายคนสร้างภาพให้เห็นว่า นั่งทำงานชิลด์ ๆ ตามร้านกาแฟ , นั่งทำงานริมทะเล หรือแม้แต่ทำงานตอนไหนก็ได้ แต่มันก็ไม่ได้โหดขนาดอดหลับอดนอนจนป่วยเหมือนในหนัง เพราะแต่ละสายงานของฟรีแลนซ์มันก็แตกต่างกันออกไป ซึ่งวันนี้เราจะมาเล่าให้ฟัง

บุคคลที่จะมาแชร์ประสบการณ์ให้เราได้รับรู้กันนี้ เคยเป็นพนักงานออฟฟิศทำอสังหา ฯ หน้าที่การงานก็ถือว่าโอเคในระดับหนึ่ง งานที่ทำก็ติดต่อประสานงานต่าง ๆ งานไม่หนักและมีเวลาว่างในวันหยุด ซึ่งดูแล้วก็น่าจะมั่นคงรายได้ดีแต่ด้วยความที่เขาเป็นคนอยู่ไม่สุขชอบอ่านและหาความรู้ทำให้ ชีวิตหลังการทำงานประจำ มักจะใช้เวลาอยู่กับอินเทอร์เน็ต หาความรู้ในแนวที่ชอบ จนมาเจอกับเรื่องราวของการทำงานในอินเทอร์เน็ตแบบที่ทำแล้วได้เงินจริง นั่นคืองานแปล งานเขียน และพวกการทำ affiliate ต่าง ๆ รวมถึงการเขียนบล็อก ซึ่งอ่านแล้วก็เกิดอยากรู้อยากลองว่าทำแล้วได้เงินจริงไหม เพราะเห็นแต่ละคนที่แนะนำนั้นบอกว่ารายได้ดี และมันเป็น passive income ที่การทำงานประจำหาไม่ได้ และชีวิตหลังการทำงานประจำนั้นไม่มีทางมีรายได้แบบนี้แน่นอน

เมื่อเจอคำพูดขายฝันแบบนี้เข้าไปมันก็ยิ่งเร้าใจและกระตุ้นให้อยากลอง ประกอบกับบริษัทอสังหาฯ ที่ทำเป็นบริษัทเล็ก ๆ จบโครงการปิดบริษัทพอดีก็เลยต้องออก และเขาไม่คิดหางานใหม่แบบการทำงานประจำ ก็กระโดดเข้ามาสู่โลกของการเป็นฟรีแลนซ์แบบเต็มตัว เริ่มจากการอ่านตามอินเทอร์เน็ตและทำเองลองผิดลองถูกกว่าจะได้งานได้เงินก็ล้มลุกคลุกคลานอยู่หลายเดือน

เมื่อผันตัวเข้าสู่วงการฟรีแลนซ์อย่างเต็มตัวจึงได้รู้ว่า คำพูดขายฝันที่เคยอ่านมานั้นมันไม่ได้สวยหรูอย่างที่คิด มันต้องมีการลงทุนต่าง ๆ มากมาย

แม้จะเงินไม่มากก็ตามเช่นทำ affiliate ต่าง ๆ ก็ต้องมีเว็บไซต์ของตัวเองเพี่อไว้กระจายลิงค์และได้เงินจากการโปรโมทลิงค์เหล่านั้น หรือ มีคนคลิ๊กเข้าไปซื้อสินค้าหรือสมัครบริการจาก affiliate ถึงได้เงิน ทำบล๊อกฟรีไว้หาเงินก็มีข้อจำกัดต่าง ๆ มากมาย สิ่งที่แน่นอนคือ ต้องมีเว็บไซต์ไว้โปรโมท หรือ ไว้ติด Ads สร้างรายได้ และต้องอาศัยเวลา อาศัยความอดทนและความรู้ทางด้านต่าง ๆ เหล่านั้น ซึ่งลงทุนไปก็ยังไม่เห็นผลเหมือนเอาเงินไปทิ้ง จนเขาคิดว่าโลกของงานฟรีแลนซ์มีแต่ขายฝัน

อ่านเพิ่มเติม >> งาน ฟรีแลนซ์ สร้างรายได้ ง่ายจริงหรือ ? <<

แต่สิ่งที่ทำให้เขายังอยู่กับงานฟรีแลนซ์ คือการทำบล็อกฟรีของตัวเองทำให้เขาพบว่าเขามีความสามารถอีกอย่างคือ ความสามารถในการเขียนบทความ และเขาใช้ความสามารถกรณีนี้ในการและเริ่มหางานจากแหล่งยอดฮิตของคนทำฟรีแลนซ์  ได้งานบ้าง ไม่ได้งานบ้าง เพราะต้องแข่งกับคนอื่น ๆ ทำงานไม่ได้เงินก็มี ซึ่งกว่าจะมีงานเขียนประจำก็ใช้เวลานานอยู่พอสมควร แม้ว่าบางงานค่าจ้างน้อยนิด แต่อาศัยว่าขยันไม่เกี่ยงค่าจ้าง และผู้ว่าจ้างเรียกใช้กันประจำ จึงพอมีรายได้พอกับค่าใช้จ่ายต่าง ๆ และเขายังขยันหาความรู้ด้านอื่น ๆ รับงานอื่น ๆ นอกเหนือจากงานเขียน ซึ่งเป็นงานที่สามารถทำได้และใช้เวลาไม่นาน ค่าจ้างสมน้ำสมเนื้อก็ถือว่าโอเค ซึ่งรายได้ของการทำงานฟรีแลนซ์นั้นบอกเลยว่าขึ้นอยู่กับสายงานและความสามารถบางคนอาจได้หลักแสน บางคนอาจได้หลักหมื่น บางคนอาจได้หลักพัน มันไม่มีความแน่นอนแล้วแต่งานและความสามารถจริง ๆ

ส่วนเรื่องการหยุดงาน งานฟรีแลนซ์มันก็เหมือนงานรับเหมาหยุดทำก็ไม่มีรายได้ หรือหยุดแล้วงานไม่เสร็จตามกำหนดเวลารวมถึงทำงานช้าก็ได้เงินช้าก็จะเสียลูกค้า เพราะงานฟรีแลนซ์นั้นจะเป็นที่รู้กันดีว่ายิ่งจบงานไวเท่าไหร่ก็ได้เงินเร็วเท่านั้นแต่งานต้องดีด้วย ส่วนเรื่องที่หลาย ๆ คนสงสัยว่า ตอนไหนถึงจะหยุดทำงานได้ เขาบอกว่าหยุดได้ทุกเวลาหากสามารถจัดการงานได้อย่างเป็นระบบ เพราะฟรีแลนซ์ก็คนไม่ใช่เครื่องจักรบางครั้งก็ต้องป่วย หรือมีธุระอื่น ๆ ซึ่งหากจัดเวลาได้ก็สามารถหยุดได้และงานต้องเสร็จทันเวลาอย่างมีคุณภาพ หรือบางคนพอมีเงินที่จะซื้ออุปกรณ์เสริมการทำงานอย่าง แท็บเลตคุณภาพดี ๆ ที่สามารถใช้แทนคอมพิวเตอร์ หรือโน๊คบุ๊คได้นั้นกลุ่มนี้ก็จะสะดวกไม่ว่าจะเดินทางไปไหนก็สามารถทำงานได้ตลอดเวลา

เป็นอย่างไรกันบ้างกับประสบการณ์จริงของคนทำฟรีแลนซ์ ซึ่งบอกว่ามันไม่ยากแต่ก็ไม่ง่ายจริง ๆ ที่จะมีงานและรายได้อย่างต่อเนื่อง ซึ่งทุกอย่างต้องใช้เวลาและประสบการณ์และการพัฒนาตัวเองเป็นหลัก ซึ่งฟรีแลนซ์หลาย ๆ คนทำกันจนแก่ก็มี ไม่ใช่ว่ารายได้น้อยจนไม่มีเงินเก็บแต่มันทำได้ตลอดเวลา ตลอดอายุขัย หากยังมีไฟแรงและคิดว่าตัวเองตามทันโลก ก้าวทันตามความเปลี่ยนแปลง

ชีวิตหลังการทำงาน ไม่ว่าจะ พนักงานประจำ หรือคนทำฟรีแลนซ์ สิ่งที่เหมือนกันคือ ความมั่นคงทางการเงินที่ต้องมีไว้เลี้ยงตัวเอง ดังนั้นไม่ว่าจะทำงานแบบไหนสิ่งสำคัญคือต้องรู้จักเก็บออมรายได้ เพื่อไว้สำหรับอนาคตที่ต้องกินต้องใช้ในยามที่คิดว่าไม่อยากทำงานแล้ว หรือทำไม่ไหวแล้ว จะได้มีรายได้ไว้เลี้ยงตัวและครอบครัวโดยไม่เดือดร้อน