เอ่ยมาแบบนี้คิดว่าหลายคงบอกว่า จะมาโจมตีร้านกาแฟแพงๆอีกล่ะสิ อยากบอกว่าไม่ใช่เลย ที่บอกว่า กาแฟหรู หนูมีจ่ายไหม ??? คืออยากจะให้ข้อคิดสักนิดกับน้องๆ วัยเฟรชชี่ หรือ วัยเริ่มทำงาน ที่บางคนจับพลัดจับผลูไปอยู่ในสังคมที่เห่อของแพง ไม่ว่าจะเป็นโรงเรียน มหาวิทยาลัย หรือ สถานที่ทำงาน
ผู้เขียนเคยมีประสบการณ์ทำงานในบริษัทใหญ่ย่านธุรกิจกลางเมืองอยู่หลายปี แม้ว่าตำแหน่งหน้าที่จะไม่ต้องเข้าออฟฟิศทุกวันก็ตาม แต่เมื่อเข้าออฟฟิศสิ่งที่เราปฎิเสธไม่ได้คือ สังคมของที่ทำงาน เชื่อไหมว่าทุกวันนี้ค่านิยมของคนทำงานไม่เปลี่ยนจากสมัยที่ผู้เขียนทำงานออฟฟิศเลยแม้แต่น้อย นี่คือเรื่องจริง ทำงานออฟฟิศแต่งตัวต้องดูดีตลอด เสื้อผ้าทั้งอาทิตย์ห้ามซ้ำกัน (ยกเว้นชุดฟอร์ม) แม้ว่าจะไม่มีใครบังคับ แต่สายตาเพื่อนร่วมงานจะบ่งบอกถึงการดูถูกกลายๆ แม้ว่าใบหน้าจะยิ้มแย้มทักทายแต่ลับหลังนินทายับจริงๆ อาหารการกินอยากกินข้าวถูกก็ต้องไปกินคนเดียว หากมื้อนั้นคนอื่นๆอยากไปกินร้านดีๆ การปลีกตัวไปคำที่จะได้ยินลับหลังคือ ไม่มีเงิน หรือ โลว์คลาส เลิกงานเดินช้อปปิ้งตามแหล่งต่างๆหรือห้างสรรพสินค้า ไม่ก็ต้องไปนั่งฟังเพลงชิลด์ๆ ก่อนกลับบ้านสำหรับแก๊งค์คนโสด ขอบอกเลยว่าโคตรเปลืองเงินสิ้นดี ไม่ไปก็ว่าจน ว่าไร้เพื่อน นานๆทีก็พอไหว แต่บ่อยๆถี่ เงินไม่เหลือจริงๆ ไม่มีบัตรเครดิตก็โดนดูถูกว่าเงินเดือนไม่ถึงเกณฑ์ นี่คือสังคมของออฟฟิศที่มีคนจำนวนมาก หลายออฟฟิศเป็นแบบนี้จริงๆ เราห้ามความคิดคนไม่ได้ แต่สงสัยทำไมความคิดแบบนี้ก็ยังมีอยู่ในสังคมออฟฟิศทุกวันนี้
คงไม่ต้องแปลกใจว่าทำไมคนรุ่นใหม่ วัยทำงานแรกเริ่มหลายๆคนดิ้นรนทำงานในบริษัทดีๆ ต้องการเงินเดือนสูง พอทำงานกันได้สักพัก บัตรเครดิตก็เริ่มมี เริ่มผ่อนรถ เริ่มใช้ชีวิตอู่ฟู่ แต่ไม่มีเงินเก็บ เด็กรุ่นใหม่เกือบ 70% เป็นแบบนี้ กาแฟแก้วละ 20 บาท ดื่มไม่เป็นกันแล้วตอนทำงาน ต้องกาแฟหรูแก้วละร้อยอัพ ต้นเดือนมีจ่าย ใกล้ๆปลายเดือนล่ะเงินในกระเป๋ามีกันไหม เมื่อสังคมเป็นแบบนี้ ก็ไม่ต้องสงสัยทำไมคนเป็นหนี้บัตรเครดิตเยอะ แล้วเชื่อไหมว่าบางธนาคารแทบจะถวายบัตรให้ลูกค้ากันเลยแค่มีบัญชีเงินเดือนกับธนาคารนั้นๆ ไม่มีประวัติเสีย เงินเดือนถึงเกณฑ์ บัตรเครดิตจะบินมาหาคุณทันทีโดยที่คุณไม่ร้องขอ อยากให้พึงระวังการใช้เงินแบบไม่ประหยัด การไม่ตระหนักถึงอนาคต มันทำให้คนลำบากมาหลายคนแล้ว เราคงห้ามให้คนทำแบบนี้ไม่ได้
แต่เราคงจะเตือนคนรุ่นใหม่ๆที่กำลังเขาสู่วัยทำงาน หรือ เริ่มทำงาน ให้ตระหนักถึงอนาคตว่าควรวางแผนการเงินให้ดี เก็บออมเงินไว้สำหรับอนาคต ซื้อประกันชีวิตเพื่อเก็บเงินก้อน ใช้เท่าที่มีแต่ให้เหลือ หากทำได้รับรองว่าไม่มีคำว่าลำบาก ไม่พบกับคำว่าจน
หรือหากจะให้ดีก็ออมเงินวันละนิดละหน่อยตั้งแต่ตอนนี้หากยังเรียนอยู่ ไม่ต้องรอทำงาน หรือ บางคนที่ยังขอเงินพ่อแม่ใช้อย่างฟุ่มเฟือย ลองมาทำงานดูบ้าง จะได้รู้คุณค่าของเงินเชื่อไหมว่ามีเด็กๆน้องๆ วัยมัธยมหลายคนที่ผู้เขียนรู้จัก ทำงานหาเงินตอนปิดเทอมเพราะอยากได้สมาร์ทโฟนสวยๆราคาเกินหมื่น แต่พอทำงานเข้าจริงๆเก็บเงินได้จนครบ กลับซื้อสมาร์ทโฟนราคาหลักพันเพราะคำว่า เสียดายเงิน กว่าจะได้มาต้องไปทำงานโรงงานบ้าง ทำงานร้านอาหารบ้าง ควักเงินซื้อไม่ลง นี่คือเรื่องจริงที่ผู้เขียนได้พบเจอมา คนไหนที่ยังติดชีวิตหรูหรา ทั้งที่เงินในกระเป๋าแทบไม่มี หรือ ซื้ออะไรแต่ละทีกลายร่างเป็นมนุษย์รูดบัตร ลด ละ เลิก เพื่ออนาคตในวันข้างหน้า อดทน อดออม จะทำให้คุณสบายและมีเงินใช้จ่ายตลอดชีวิต
