สินเชื่อเป็นเรื่องที่ไม่ไกลตัวนัก สำหรับผู้ที่ทำธุรกรรมกับสถาบันการเงินอยู่บ่อยครั้ง รวมถึงผู้ทำธุรกิจที่ต้องทำการยื่นขอสินเชื่อ เพื่อนำเงินสดมาเสริมสภาพคล่องในธุรกิจ ซึ่งรูปแบบการขอสินเชื่อนั้น จะเป็นไปตามขั้นตอนของแต่ละสถาบันการเงิน โดยที่แบ่งเป็น สินเชื่อระยะสั้น ระยะกลาง และระยะยาว ทั้งนี้การขอสินเชื่อแต่ละประเภทจะต้องมีการคํ้าประกัน เรียกว่า สินเชื่อตามหลักประกัน แบ่งได้ 2 แบบคือ
สินเชื่อที่ไม่มีหลักประกัน คือ สินเชื่อที่อยู่บนหลักเกณฑ์การพิจารณ์ในด้านของความน่าเชื่อถือ เที่ยงตรง และความมีศักยภาพของผู้ขอสินเชื่อในการชำระหนี้ของผู้กู้เป็นเครื่องพิจารณาของสถาบันการเงินสำหรับการให้สินเชื่อ อย่างไรก็ตามสินเชื่อประเภทนี้จึงมีความเสี่ยงสูง เนื่องจากเป็นสินเชื่อที่ไม่มีหลักประกันให้แก่ผู้ให้กู้ในกรณีที่เกิดการผิดสัญญาขึ้นและผู้กู้ไม่สามารถชำระหนี้คืนได้ตามระยะเวลาที่สถาบันการเงินกำหนดไว้
สินเชื่อที่มีหลักประกัน คือ สินเชื่อประเภทที่มีความเสียงต่ำกว่าสินเชื่อที่ไม่มีหลักประกัน เนื่องจากผู้กู้มีหลักประกันให้กับสถาบันการเงินผู้ให้กู้ และหากผู้กู้ผิดสัญญาการกู้ หลักประกันที่วางไว้จะเป็นตัวชดใช้ความเสียหายหากเกิดการผิดสัญญาขึ้น โดยหลักประกันดังกล่าวอาจอยู่ในรูปของอสังหาริมทรัพย์ เช่น การจำนองที่ดิน สังหาริมทรัพย์ เช่น พันธบัตร ทองคำ หรืออาจจะอยู่ในรูปของการค้ำประกันจากบุคคลหรือสถาบันการเงิน ก็ได้ ขึ้นอยู่กับการพิจารณาความเหมาะสมของสถาบันการเงินนั้นๆ
