ชื่อเรื่องนี้ ได้อ่านครั้งแรกมาจากหนังสือเล่มหนึ่ง ตอนนั้นโคตรถูกใจ และมันเท่ห์มากๆ จินตนาการต่อไปว่า คนระดับโลกหลายๆคน ล้วนเป็นคนที่โดดเด่น มีเรื่องราวของตัวเองที่ไม่ซ้ำใคร ยุคก่อนก็อาจเป็นไมเคิล แจ๊คสัน เก่ากว่านั้นก็เป็น ไอสไตน์ ยุคนี้คงหนีไม่พ้น สตีฟจ็อป มาร์ค ซัคเคอร์เบิร์ก แจ๊คหม่า และล่าสุด โดนัลทรัมป์ คนเหล่านี้ล้วนประสบความสำเร็จมาจากความรักและหลงใหลในสิ่งที่ตัวเองรังสรรค์ ปัจจัยที่หล่อหลอมพวกเขาขึ้นมามีทั้งพรสวรรค์และการทำงานหนัก แต่รากฐานสำคัญสุดๆคือ ต้องรู้ตัวเองให้ได้ก่อนว่า ตัวเรารัก ชอบ หลงใหล มีพรสวรรค์ หรือมีความสามารถทำอะไรได้ดีเป็นพิเศษ
การรู้จักตัวเองดี จะทำให้ไม่ต้องเสียเวลาเดินในเส้นทางหลายสายเกินไป ในหมู่คนรุ่นใหม่ตอนนี้มีความได้เปรียบกว่าคนรุ่นก่อนตรงที่ สามารถเข้าถึงแหล่งความรู้มากมายที่จะเป็นตัวช่วยผลักดันให้ไปถึงฝั่งฝัน ไม่ว่าเราชอบอะไร จะแตกต่างหรือแหวกแนวแค่ไหน ก็สามารถค้นหาแนวทางหรือตัวอย่างได้ทุกที่ที่มีอยู่บนโลก เรียกว่าจากขั้วโลกเหนือจรดขั้วโลกใต้ เราอยากรู้อะไร ก็จะทราบได้จากอินเตอร์เน็ต อยากเป็นหรืออยากทำอาชีพอะไร จากชายขอบประเทศจีน ถึงทุ่งหญ้าในแอฟริกา ขอให้บอกมา แค่ค้นหาในอินเตอร์ก็เจอแล้ว เป็นอันว่าแทบทุกอย่างที่เราอยากเป็น เราสามารถหาต้นแบบและแนวทางได้ไม่ยาก ที่ยากคือ ไม่รู้ว่าตัวเองอยากเป็นอะไร หรือเก่งด้านไหน วันนี้เราคงไม่พูดถึงว่า จะรู้ได้ยังไงว่าเราชอบอะไร แต่จะพูดถึงถ้าเป็น จะเป็นแบบไหน
ถ้าในใจตอนนี้เรารู้แล้วว่าอยากเป็นอะไร ขั้นต่อไปคือ จะเป็นแบบไหน รูปร่างหน้าตา เครื่องเคียงชีวิต จะต้องปรุงอะไรบ้าง คำตอบง่ายๆ คือเป็นแบบที่ตัวเองเป็นน่ะสิ
เอ๊ะ! กวนจัง หรือไม่จริง เคยเห็นไมเคิล แจ๊คสัน คนที่สองไหม เคยเห็นใครที่เหมือนไอสไตน์หรือเปล่า ไม่มีหรอก ถึงมีก็เป็นแค่ของปลอมพยายามจะเลียนแบบ ก็แค่นั้น อย่างมากก็รู้สึกตลกขบขัน หรืออุทานว่า ว๊าว! เหมือนจริงสุดๆ แต่ถ้าจะให้ประเมินคุณค่า ขอบอกว่าเทียบกันไม่ติด เหมือนดอกไม้พลาสติก จะทำออกมาสวยแค่ไหน ก็ไม่ได้ความรู้สึกเท่าดอกไม้จริง ดังนั้น สิ่งที่เราอยากเป็นต้องเป็นในสิ่งที่ออกมาจากข้างใน ทั้งจิตใจและความรู้สึก จะเลียนแบบคนอื่นก็ได้ แต่เอามาใช้แค่บางส่วนหรือใช้เป็นแรงบันดาลใจ ใช้เพื่อต่อยอด คำว่าก๊อปปี้ กับนำมาเป็นแบบเป็นแรงบันดาลใจนั้นต่างกัน ก๊อปปี้นั้นวัดกันที่ความพยายามจะให้เหมือนที่สุด เหมือนไปเพื่อ? ฟังสิ นักร้องคนนี้เสียงดี๊ดี ร้องเหมือนพุ่มพวงมาก แล้วไง? โลกนี้มีพุ่มพวง ดวงจันทร์แค่คนเดียว ดังนั้น ถ้าจะทำอะไร อย่าพยายามทำให้เหมือนคนอื่น เพราะไม่มีทางเหมือน แต่จงศึกษาและนำมาปรับ ประยุกต์ใช้ แล้วสำแดงออกมาในจิตวิญญาณของตัวเอง ขั้นต้นอาจยังหาสไตล์ตัวเองไม่ได้ หรือได้แต่ยังไม่เด่นชัด ก็ต้องทำต่อไป ขัดเกลาเพิ่มโน่น ลดนี่ ลดสี แทรกกลิ่น จนกลมกล่อมในรูปแบบของตัวเอง เราจะทำแบบนี้ไม่ได้เลยหากเราทำเพื่อเอาใจใครบางคน หรือทำเพื่อให้ใครวัดและประเมินผล เพราะสไตล์ต่างๆจะโน้มเอียงไปสู่มาตรฐานที่เขาตั้ง หรือลู่เข้าหาธงที่เขาปักไว้ มันก็ไม่ใช่ตัวเราแท้ๆ เพราะลึกๆเราแอบหวังให้กรรมการเลือก หรือให้ถูกใจใครบางคน เรียกว่ามีวัตถุประสงค์แอบแฝง
ย้อนกลับมาที่ชื่อเรื่อง จงเป็นตัวของตัวเอง เพราะตัวตนคนอื่น เขาเป็นกันหมดแล้ว เป็นสิ่งที่จริงแท้ และจริงที่สุด ตัวตนของเราจะออกมาแบบไหนก็ช่าง ขอให้ออกมาจากข้างใน เป็นไปด้วยจิตวิญญาณ ไม่เป็นไปอย่างเอาอกเอาใจใคร เมื่อนั้นประกายแห่งตัวตน จะเปล่งออกมาได้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด เพราะแหล่งกำเนิดเกิดจากตัวเราเอง
