ถ้าจะมีภาพยนตร์สักเรื่องที่ผู้ชมจะลุกขึ้นปรบมือโดยพร้อมเพรียงกัน ทั้ง ๆ ที่หนังยังฉายไปไม่จบเรื่อง ภาพยนตร์เรื่องนั้นน่าจะเป็นเรื่องราวของชีวิตคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว แม้ว่าการเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว หรือ Single Mom จะไม่ใช่เรื่องง่าย แต่กลับมีจำนวนเพิ่มมากขึ้นในปัจจุบันจนกลายเป็นรูปแบบเฉพาะของครอบครัวลักษณะหนึ่งที่ผู้หญิงสามารถรับบทบาทสำคัญของครอบครัวเป็นทั้งพ่อและแม่ให้กับลูกน้อย
หนึ่งในยอดคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวของประเทศไทยที่มีลูกสาวเป็น “อภิชาตบุตร” คงต้องยกให้กับ Single Mom ที่ชื่อน้อย โพธิ์งาม
ชีวิตสมรสของคุณแม่น้อยสิ้นสุดลงเพราะสามีไม่เข้าใจลักษณะงานอาชีพตลก ทำให้เกิดปัญหาทะเลาะกันอยู่บ่อยครั้ง และสุดท้ายก็จบลงด้วยการหย่าร้าง แต่ก็ไม่ได้ทำให้คุณน้อยทดท้อ ตรงกันข้ามเธอเลือกทุ่มเทสิ่งดี ๆ ให้กับลูกของเธอ หรือ หญิง รฐา โพธิ์งาม ความรักความเอาใจใส่ของคุณแม่น้อยได้รับการบอกเล่าโดยคุณยายของหญิงว่า รักและหวงชนิดที่ไม่ให้ใครได้อุ้มหญิงบ้างเลย หรือตอนที่หญิงถึงวัยเข้าโรงเรียนก็มักจะเสาะหาและเลือกโรงเรียนที่ดีที่สุดในละแวกนั้น ถ้าระดับกลาง ๆ พอใช้ได้ คุณแม่น้อยจะไม่เลือกเลย นอกจากนี้ เมื่อสังเกตและรู้ว่าหญิงชอบการเต้น ก็ส่งเสริมให้เรียนร้องเพลง เรียนเต้น สร้างทักษะที่ดีให้ตั้งแต่ยังเด็ก ซึ่งกลายเป็นรากฐานสำคัญให้หญิงได้รับโอกาสออกอัลบั้มเพลงกับบริษัทแกรมมี่ และได้ก้าวสู่วงการภาพยนตร์ระดับอินเตอร์ในลำดับต่อมา ความกตัญญูของนักแสดงสาว ญาญ่า หญิง ที่ทุ่มเทกำลังและมานะเก็บออมเงินจนสามารถปลดหนี้ 9 ล้านบาทให้กับแม่เลี้ยงเดี่ยวคนนี้ได้ในเวลาเพียง 9 ปี คือบทพิสูจน์ว่าคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวก็สามารถให้ความรักและสร้างคุณภาพชีวิตที่ดีให้กับลูกได้จริง ๆ
นอกจากนี้ หมู พิมพ์ผกา เสียงสมบุญ ก็นับเป็นอีกหนึ่งยอดคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวที่ทั้งชีวิตทุ่มให้ลูกชายจนได้ดีสมใจหวัง
เพราะน้องนาย ณภัทร ลูกชายวัย 19 ปี สามารถสอบเทียบวุฒิ 2 ปีจึงได้เข้าศึกษาในมหาวิทยาลัยมหิดลภาคอินเตอร์ เท่ากับว่าเรียนเร็วกว่าเด็กในวัยเดียวกัน ส่วนหนึ่งเป็นเพราะน้องนายต้องการช่วยแม่ประหยัดค่าเทอมจึงตั้งใจจะรีบเรียนให้จบโดยเร็ว ในเดือนสิ่งหาคมที่ผ่านมาคุณหมูได้ให้สัมภาษณ์ไว้ในหนังสือขวัญเรือนถึงเรื่องการเลี้ยงลูกซึ่งเธอเชื่อเสมอว่า คุณแม่หลาย ๆ คนที่ลำบากกว่าเธอก็มีแต่ยังสามารถเลี้ยงลูก 3 – 4 คนจนประสบความสำเร็จได้ทั้งนั้น ไม่ว่าผู้หญิงคนนั้นจะเลี้ยงเดี่ยว หรือ เลี้ยงคู่ก็ตาม ถ้าได้เลี้ยงลูกด้วยความรักแล้วล้วนจะภาคภูมิใจทุกคน นั่นเพราะผู้หญิงคือเพศที่แข็งแรงมาก ถ้าเราคิดว่าได้ อะไรก็ย่อมได้ ขึ้นอยู่กับวิธีคิดของเรา เคล็ดลับการเลี้ยงลูกที่คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวคนนี้ยึดมาตลอดก็คือ เมื่อมีเวลาเท่าไรให้เขาทั้งหมดและเล่าเรื่องต่าง ๆ ให้เขาฟัง แม้ว่าเขาจะไม่รู้เรื่อง แต่การสื่อสารจะช่วยสร้างความเคยชินในการพูดคุยระหว่างแม่และลูก วันหนึ่งพอลูกโตขึ้นเขาก็จะเล่าให้เราฟังทุกอย่างเช่น กัน
หันมาทางฝั่งตะวันตกกันบ้าง J.K. Rowling เจ้าของบทประพันธ์มหากาพย์แฟนตาซี แฮรี่พอตเตอร์
ที่กว่าจะมีวันนี้ชีวิตสมรสของเธอกับสามีเก่าเป็นช่วงเวลาที่ เจ.เค. ถูกทำร้ายร่างกาย ซึ่งในขณะนั้นเธอมีบุตรสาวกับเขาหนึ่งคน การเผชิญหน้ากับชีวิตครอบครัวที่แตกร้าวและยังไม่มีงานทำ ส่งผลต่อสภาพจิตใจของเธอและทำให้เธอเป็นโรคซึมเศร้า แต่ด้วยความรักที่มีต่อลูก เธอจึงแปลงความเศร้า สิ้นหวังออกมาเป็นแรงบันดาลใจของตัวละครในแฮรี่ พอตเตอร์ ซึ่งก็คือ ผู้คุมวิญญาณ นั่นเอง การเล่านิทานให้ลูกฟังทำให้เธอเกิดจินตนาการโลดแล่นเป็นตัวหนังสือขึ้นมา จนวันนี้ เจเค ขึ้นแท่นติดอันดับหนึ่งในผู้หญิงที่ประสบความสำเร็จสูงสุดในโลก และเริ่มต้นชีวิตครอบครัวกับสามีคนปัจจุบันอย่างอบอุ่น แต่ถ้าถามเธอถึงความภูมิใจกับชีวิตที่ผ่านมา เธอบอกว่าภูมิใจที่ได้เป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวมากกว่าช่วงเวลาแห่งความสำเร็จใด ๆ ในชีวิต ปัจจุบัน เจเคดำรงตำแหน่งเป็นประธานองค์กรเพื่อการกุศล Gingerbread ซึ่งอำนวยความอนุเคราะห์ต่าง ๆ ให้กับบรรดาคุณพ่อคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวและยังเป็นนักพูดคนสำคัญที่ให้กำลังใจ Single Mom และ Single Dad อีกด้วย ครั้งหนึ่งเจเคได้บอกเล่าประสบการณ์ Single Mom ของเธอผ่านเว็บไซด์ Gingerbread ว่า เธอต้องทำงานในโบสถ์และเคยถูกผู้หญิงคนหนึ่งเรียกเธอว่า “แม่ที่ไม่ได้แต่งงาน” หรือกระทั่งการที่สังคมสงเคราะห์ตัดค่าสวัสดิการของเธอออก เพราะเหตุว่าเธอมีรายได้เข้ามาบ้างแล้ว ทั้ง ๆ ที่ในความเป็นจริง เงินจากการทำงานในโบสถ์ไม่ได้มากพอให้เธอเลี้ยงลูกได้ แต่นั่นกลับเป็นแรงขับแรงกระตุ้นสำคัญให้เธอสามารถพลิกอุปสรรคและก้าวข้ามคำพูดของคนภายนอกมาเป็นความพยายามทุกวิถีทางให้ลูกได้มีทุกอย่างเช่น วันนี้
ทั้งนี้ จากตัวอย่างของยอดหญิงคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวที่มีชื่อเสียงหลาย ๆ ท่านทั้งในเมืองไทยและต่างประเทศ แต่ละคนสามารถดูแลและให้ความรักกับลูกได้อย่างเต็มที่ จึงเป็นอีกหนึ่งเครื่องยืนยันและบทพิสูจน์ที่ชัดเจนว่า คุณภาพของการดูแลลูกน้อยไม่ได้อยู่ที่ความสมบูรณ์พร้อมของสมาชิกในครอบครัว แต่ในความเป็นจริง สิ่งสำคัญที่หล่อเลี้ยงเด็กคนหนึ่งให้เป็นคนมีคุณภาพของสังคม ย่อมมาจากความรักความใส่ใจมากกว่าสิ่งอื่นใด
