คนไทยส่วนใหญ่มักสอนลูกหลานให้ตั้งใจเรียน เมื่อเรียนจบแล้วจะได้มีงานทำ เมื่อมีงานทำแล้วจะได้มีเงินเดือนกิน นี่ก็เป็นสำสอนที่ถูกต้อง ซึ่งในปัจจุบันมีนักศึกษาที่เรียนจบปริญญาตรีเป็นจำนวนมากและในหลายๆคนกำลังขาดแคลนงาน นั่นก็คือเมื่อเรียนจบแล้วไม่มีงานทำ จึงมีเสียงที่สะท้อนออกมาว่าเรียนจบปริญญาตรีแล้วไม่มีงานทำ เพราะเงินเดือนสูงไม่มีใครกล้าจ้าง ก็ด้วยยุคสมัยนี้เศรษฐกิจไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก จึงทำให้นายจ้างไม่กล้าเสี่ยงกับการจ้างงานกับนักศึกษาที่จบปริญญาตรี กลัวเสี่ยงไม่คุ้มทุน แน่นอนคงไม่แปลกที่เรามักเห็นคนว่างงานเป็นจำนวนมาก อีกทั้งคนที่เรียนจบแล้วยังไม่มีงานทำก็หันมาทำธุรกิจส่วนตัวไม่ว่าจะขายก๊วยเตี๋ยวหรือขายหมูปิ้งก็มากมาย และยังมีคนอีกมากที่กำลังแตะฝุ่นอยู่ในขณะนี้
ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าจำเป็นด้วยหรือหากเราเรียนจบแล้วไม่มีงานทำก็มานั่งโทษนั่นโทษนี่ ไปสมัครงานที่ไหนก็ไม่มีใครรับ แล้วก็มานั่งกลุ่มใจอยู่ว่างานสมัยนี้มันหายาก หากคุณมีความคิดแบบนี้ บอกได้เลยว่าเป็นเพียงความคิดที่สั้นเอามากๆ จะบอกเอาไว้เลยว่าเราไม่จำเป็นต้องไปวิ่งไล่หางาน แต่เรานี่แหละจะเป็นผู้สร้างงาน จากคำข้างต้นพอจะรู้ไหมว่ามันหมายความว่าอย่างไร นั่นก็คือคนเราทุกคนล้วนมีศักยภาพในการสร้างงานได้ทั้งนั้น ซึ่งตรงข้ามกับการไปไขว้คว้างานจากคนอื่น
จะยกตัวอย่างผู้ที่ประสบความสำเร็จในชีวิตซึ่งได้รับฉายาว่า นักธุรกิจพันล้าน และในตอนนี้ได้มีหนังออกมาถ่ายทำเกี่ยวกับชีวิตของเขาที่ได้ดิ้นรนทุกวิธีทางกว่าจะมาถึงทุกวันนี้ เพื่อนๆอาจจะรู้ดีหากได้ดูภาพยนตร์เรื่อง วัยรุ่นพันล้าน ซึ่งหนังเรื่องนี้เป็นการถ่ายทอดจากชีวิตจริงของเขาว่ามีความเป็นมาอย่างไรถึงมีความสำเร็จจนถึงทุกวันนี้ โดยเป็นเจ้าของธุรกิจแบรนหนึ่งที่มีชื่อว่า เถ้าแก่น้อย วันนี้เราจะได้ไปทำความรู้จักกับ นาย อิทธิพัทธ์ กุลพงษ์วณิชย์ ว่าทำอย่างไรถึงมา ณ จุดนี้ได้
หลายคนบอกว่าท่านนี้ที่มีความสำเร็จขึ้นว่าได้จำเป็นต้องเรียนในระดับสูงๆ แต่กลับไม่เป็นเช่นนั้น เพราะว่านาย อิทธิพัทธ์ กุลพงษ์วณิชย์ เรียนไม่จบเรามาดูกันว่าเขาเคยเรียนที่ไหนกันมาบ้าง
- การศึกษาในระดับอนุบาล-ประถมศึกษาจบที่โรงเรียนปานะพันธ์วิทยา การศึกษาในระดับมัธยมศึกษาตอนต้น จบที่ เซนต์ฟรังซีสเซเวียร์ ที่เมืองทองธานี
- การศึกษาในระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย จบที่ สวนกุหลาบวิทยาลัย นนทบุรี
- และสุดท้ายนี่ก็เป็นสิ่งสำคัญอย่างหนึ่งในชีวิต ที่หลายคนมุ่งมั่นจะคว้ามันมาให้ภูมิใจนั่นก็คือ การศึกษาในระดับมหาวิทยาลัยนั้นเอง เขาได้เข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยหอการค้า คณะบริหาร แต่เขาเรียนไม่จบ
- ซึ่งในปัจจุบันนี้เขาได้เป็นถึงเจ้าของกิจการสาหร่ายเถ้าแก่น้อย ผู้ที่ประสบความสำเร็จในชีวิต
ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนเลยว่า การที่เรียนหนังสือไม่จบจะไม่ได้หมายความว่าตนเองไม่ได้พบความสำเร็จในชีวิตได้ และในอีกแง่หนึ่งเราไม่ได้ยุยงให้ท่านไม่เรียนหนังสือเพราะการทำแบบนี้ได้นั้นยากมากกว่า ฉะนั้นเราได้เรียนแล้วก็มีโอกาสต่อยอดได้ดีดว่าคนไม่ได้เรียนแน่นอน แต่ก็ขึ้นอยู่กับตัวท่านเองด้วย
กว่าจะมาเป็นเก่าแก่น้อยได้ คุณอิทธิพัทธ์ กุลพงษ์วณิชย์ หรือ ต๊อบ นั้นได้ผ่านชีวิตอันเลวร้ายด้วยการกรีดกันของพ่อที่ไม่ค่อยสนับสนุนกับความคิดของเขาเลย ต๊อบเขาเป็นเด็กติดเกมส์คนหนึ่งที่ไม่ค่อยใส่ใจการเรียน เหตุนี้เองพ่อเขาจึงไม่สนับสนุนเขาทุกอย่าง เป้าหมายของพ่อเขาคืออยากให้เขาเรียนให้จบแล้วมีงานทำเท่านั้นเอง เหตุนี้เองจึงทำให้ลูกอย่าง ต๊อบ เกิดความน้อยใจในตนเองต่อพ่อของเขา เขาจึงคิดว่าหากเขาไม่เรียนเขาก็สามารถรวยได้ เมื่อคิดเช่นนี้เขาก็มีความมุ่งมานะจะหาเงินด้วยตนเอง ขั้นแรกของการหาเงินนั้นก็คือ เกมส์ของเขานั้นเอง เขาเลือกที่จะขายเกมส์ตัวละครที่เขาเล่นอยู่ (ซึ่งหลายคนไม่รู้ว่าเกมส์ที่เราเล่นกันนั้นขายได้ด้วยนะคะ ซึ่งเป็นเกมส์ออนไลน์ ไม่ว่าจะเป็นไอดีหรือสิงของภายในเกมส์ ที่เขานิยมเล่นกัน ณ ตอนนี้ ) เมื่อเขาขายเกมส์ได้แล้วก็นำเงินไปลงทุนด้วยการเปิดธุรกิจต่างๆ แต่ก็ไม่พบกับความสำเร็จเพราะเขาไม่มีความรู้เรื่องการค้า การตลาดเลย จนวันหนึ่งเขาได้แลเห็นคนที่ขายเกาลัด และขายดีเป็นอย่างมาก จนทำให้เขาคิดเลียบแบบ บ้างจึงไปขอสูตรและวิธีการทำจากเขา และเขาก็มาเช่าในห้างหนึ่งพร้อมทั้งขายลัดในพื้นที่เล็กๆ ปรากฏว่าขายดีเป็นอย่างมาก และสิ่งที่คนติดใจมาซื้อเกาลัดของเขาเป็นประจำนั้นก็คือสาหร่ายที่เขาทำเล่นๆเพื่อนแถมให้กับลูกค้าที่มาซื้อเกาลัดของเขา เมื่อเป็นเช่นนี้เขาเลยคิดหันมาขายสาร่อยดูบ้าง เพราะเป็นที่ต้องการของลูกค้าอย่างมาก ปรากฏว่าขายดีเช่นกันยอดพุ่งกระจาย
ณ จุดนี้เองจึงทำให้ ต๊อบมีความพยายามขึ้นมา ในขณะนั้นความคิดของเขาก็พุดขึ้นมาว่า หากเราขายอยู่อย่างนี้เราก็จะได้เท่านี้ไม่เป็นที่รู้จักกับคนทั้งหลาย เขาจึงจะยกระดับการตลาดของตนเองด้วยการไปฝากที่ร้านหนึ่งที่สามารถทำให้คนทั้งประเทศรู้จักสินค้าเขา นั้นก็คือ เซเว่น นั้นเอง แต่ทาง เซเว่นก็ไม่สนับสนุนและไม่ยอมให้ขาย แต่ความพยายามก็ไม่ลดละเมื่อเขาพิสูตรให้ผู้จัดการเซเว่นได้รับรู้ว่า สาหร่ายนี้นั้นถึงคุณภาพและเป็นที่ต้องรับของลูกค้าเป็นอย่างดี ในไม่ช้าสาหร่ายที่มีชื่อแบรนว่าเก่าแก่น้อยก็ได้ความนิยมของคนทั้งประเทศ
เป็นอย่างไรกันบ้างคะ เรื่องที่เรานำมา หากท่านอ่านดีๆก็จะรู้ว่า ความสำเร็จกว่าจะได้มานั้นมันไม่ได้ลอยเข้ามาหาที่ตัวเราเอง แต่เรานี่แหละจะไปคว้ามันมาเป็นของเรา อาจจะแทรกมาด้วยความลำบาก ความท้อแท้ แต่หากเราพยายามแล้วสิ่งนี้ก็เป็นเพียงฝุ่นที่พัดผ่านเข้ามาในชีวิตเราเท่านั้น เราจงพยายามต่อไปกับสิ่งที่เราทำอยู่โดยไม่แคร์กับสิ่งรอบข้างว่าเขาจะเห็นด้วยกับเราหรือไม่ สักวันจะต้องเป็นของเรา
