ใครๆก็อยากรวยกันทั้งนั้น แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่ทุกคนบนโลกใบนี้จะรวยเหมือนกันหมด
หากเราดูตามหลักธรรมชาติ จะพบว่าสิ่งที่ดีหรือส่วนที่เป็นจุดสุดยอดนั้น มีน้อย ส่วนที่เป็นกลางๆนั้นมีมาก ส่วนที่แย่ที่สุดก็มีน้อยเหมือน ดังนั้นจึงไม่แปลกที่ชีวิตเราดูเหมือนจะเป็นกลางๆอยู่ในระดับกลางๆ แต่ถ้าอยากรวยอยากขึ้นไปอยู่บนยอดนั้น ก็ต้องทำงานหนัก และต้องมีทักษะความรู้ความสามารถในการทำด้วย ในเรื่องที่จะรวยแบบสุดยอดนั้น จะเป็นไปได้ไหม ถ้าจะเอาแบบทำให้ตัวเองรวยที่สุดในโลกนั้นคงยาก เพราะคนที่รวยอยู่ก่อนหน้านี้แล้วเขาคงไม่ปล่อยให้เราแซงได้ง่าย แต่ถ้าบอกว่าอยากรวยกว่า อยากมีเงินมากกว่าเดิม ก็สามารถทำได้และไม่ยาก โดยอาศัยหลักการง่ายๆ คือ ให้จัดการเรื่องการใช้เงิน อย่าไปเริ่มต้นที่การหาเงิน
หลายคนคงมีคำถามว่า ถ้าอยากรวย ทำไมถึงไม่โฟกัสที่การหางานหาอาชีพที่ทำเงินได้มากๆก่อนล่ะ เมื่อมีเงินมากแล้วจะใช้จ่ายอย่างไรก็ได้
ความจริงก็ควรจะเป็นเช่นนั้น ที่อยากรวยก็ต้องหาเงินให้เยอะๆ ถ้าไม่หาเงินแล้วจะรวยได้อย่างไร ที่ต้องเริ่มจากการใช้จ่ายก่อนนั้นเป็นเพราะว่า ธรรมชาติของมนุษย์ในเรื่องการการใช้ทรัพยากรนั้น จะเป็นไปตามกฎของซีริล นอร์ทโคท พาร์กินสัน นักเศรษฐศาสตร์ชื่อที่บอกว่า ความต้องการทรัพยากรจะเพิ่มตามจำนวนทรัพยากรที่มีอยู่ หรือที่เรียกสั้นๆว่า กฎพาร์กินสัน กฎของพาร์กินสัน ถูกนำไปทดสอบกับหลายๆเรื่อง เช่น เรื่องของเวลา มีครูคนหนึ่งแบ่งหนักเรียนออกเป็นสองกลุ่ม
- กลุ่มแรก ให้เวลาทำงาน 10 วัน
- กลุ่มที่ 2 ให้ทำงานชนิดเดียวกันกับกลุ่มแรก แต่ให้เวลาในการทำงานมากกว่าคือ 20 วัน
เราอาจคิดว่า กลุ่มที่ 2 น่าจะทำผลงานได้ดีกว่า เพราะมีเวลามากกว่า แต่ผลปรากฏว่า ผลงานของเด็กสองกลุ่ม ไม่แตกต่างกัน กลุ่มที่ 1 ก็ใช้เวลาทำงานปกติตามกำหนด แต่กลุ่มที่ 2 ส่วนใหญ่จะไม่ยอมทำงานตั้งแต่วันแรกๆ จะมาทำเอาตอนท้าย ก่อนถึงเส้นตายอยู่ดี แสดงให้เห็นว่า คนเราชอบทำอะไรตามลิมิตเสมอ เช่นกันกับเรื่องเงิน ลองสังเกตเพื่อนๆหรือญาติดูสิ เมื่อ 5 ปีที่แล้วมีเงิน 20000 บาท เจอกันก็บอกว่าเงินไม่พอใช้ มีภาระเต็มไปหมด ตอนนี้มีเงินเดือน 50000 บาท เจอหน้ากันก็บ่นว่าเงินไม่พอใช้เหมือนเดิม เราคงคิดว่าจะเป็นไปได้อย่างไร หาเงินได้มากกว่าเดิมตั้งเยอะ ทำไมถึงไม่พอใช้อีก นั่นเพราะว่าเมื่อคนเรามีมากก็ใช้มาก มีเงินเหลือก็หาเรื่องใช้จนพอดีลิมิตเสมอ ซึ่งตรงตามกฎของพาร์กินสันที่ว่า ความต้องการทรัพยากรจะเพิ่มตามจำนวนทรัพยากรที่มีอยู่ พอมีเงินเยอะก็อยากได้บ้านหลังใหญ่ขึ้น อยากซื้อรถคันใหญ่ขึ้น ไปกินอาหารหรูๆ แพงๆบ่อยขึ้น ถ้าเป็นแบบนี้ต่อให้หาเงินมาได้มากเท่าไหร่ ก็ไม่มีเงินเหลือเก็บ เพราะใช้จนหมดทุกเดือน
ดังนั้นคนจะรวยไม่ได้วัดกันที่หาเงินมาได้มากน้อยแค่ไหน แต่อยู่ที่ใครใช้จ่ายเงินออกไปน้อยกว่ากัน ใครที่ใช้เงินได้อย่างคุ้มค่ากว่ากัน คนที่หาเงินได้เยอะแล้วใช้เงินไม่เป็น เงินก็ไม่งอกเงย ขณะที่คนหาเงินได้น้อย แต่ใช้เงินเท่าที่จำเป็น เงินเหลือก็เก็บออม หรือนำไปลงทุน นานวันเข้าเงินที่ก็บออมก็เป็นก้อนใหญ่ขึ้นมาได้ เงินที่ลงทุนก็งอกงเยขึ้นมาได้ แล้วก็กลายเป็นคนรวยในที่สุด ขณะที่คนเงินเดือน 50000 บาท ก็ใช้จนหมด 50000 บาททุกเดือน เวลาผ่านยไป 5 ปี ย่อมไม่มีเงินงอกงเงยออกมา ดังนั้นจงเชื่อเถิดว่า คนจะรวยต้องเริ่มด้วยการโฟกัสไปที่รายจ่าย ไม่ใช่โฟกัสที่จะหาเงินได้มากๆ